ΣΥΝΟΨΗ

Αριθμός ερευνών δείχνει ότι υπάρχει έλλειψη στα κίνητρα των μαθητών για να μάθουν μαθηματικά και φυσικές επιστήμες. Αυτό έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις:

  • Πολλά πεδία στον κόσμο της εργασίας βασίζονται στην κατανόηση των μαθηματικών ή / και των φυσικών επιστημών
    Πολλές διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην κοινωνία, την πολιτική, την οικονομία, την οικολογία κ.λπ. απαιτούν τουλάχιστον βασική κατανόηση των επιστημονικών και των μαθηματικών αρχών
  • Οι μαθητές που έχουν λιγότερα κίνητρα για να μάθουν μαθηματικά και φυσικές επιστήμες είναι λιγότερο πιθανόν να γίνουν ενθουσιώδεις εκπαιδευτικοί σε αυτούς τους τομείς.
  • Οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν μαθηματικά συχνά χρησιμοποιούν στη διδασκαλία τους θέματα από τις φυσικές επιστήμες και οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν φυσικές επιστήμες χρησιμοποιούν συχνά τα μαθηματικά.
Ωστόσο, συνήθως εργάζονται ανεξάρτητα η κάθε ειδικότητα. Το επιστημονικό πλαίσιο συχνά επιλέγεται αυθαίρετα, ενώ τα μαθηματικά που χρησιμοποιούνται δεν αξιοποιούνται για τη μάθηση. Στόχος του προγράμματος είναι η ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού που αποσκοπεί στην αύξηση των ικανοτήτων των μαθητών στα δύο γνωστικά αντικείμενα, επιτρέποντας τη διεπιστημονική μάθηση και τη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Ο κύριος στόχος του έργου είναι η παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού για την προ- και ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, καθώς και για τη διδασκαλία στα σχολεία, η οποία να επιτρέπει τη διαθεματική διδασκαλία των μαθηματικών και των φυσικών επιστημών. Αριθμός ερευνών (π.χ. Jones/Rasmussen/Moffitt, 1997: «A collaborative approach to interdisciplinary learning", Bransford et al. 2005: "Foundations and opportunities for an interdisciplinary science of learning", όπως και εργασίες των Resnick και Schoenfeld) δείχνει ότι η διαθεματική/διεπιστημονική προσέγγιση μπορεί να ενισχύσει τη μάθηση και τη βελτίωση των μαθησιακών επιτευγμάτων τόσο στα μαθηματικά όσο και στις φυσικές επιστήμες. Αυτό υλοποιείται με το σχεδιασμό και τη συλλογή εκπαιδευτικού υλικού, το οποίο παρουσιάζει μια ποικιλία μεθόδων, προσεγγίσεων και πλαισίων. Οι προβληματικές καταστάσεις είναι οικείες στους μαθητές, μπορεί να περιέχουν δραστηριότητες εκτός σχολείου και να περιλαμβάνουν καταστάσεις της πραγματικής ζωής. Αρκετές από τις δραστηριότητες υποστηρίζονται από διαδραστικά τεχνολογικά εργαλεία.